Gel, uzağımdaki hasretim
Âhd ederim ki, âsr-ı saâdetim
Sâdr-ım, âmber kokundan tanır seni Ñâr-ın
Sen âşkıyla müsemma, ışığı gözlerimin
Reyhanî kokunun memba-ı dır nefesin
Ay, şâfağâ yakın bir mum gibi erimeden

Gel

Êfil

Êfil
Âşk-ı Ñâr-ına gel ...//

--Ne ettin yâre
Âşk yandı
Şêm yandı
Âhh mızrap ateşi düştü yüreğime
Kândillerden bir gece!.
Kırk asır ki, sensizliğim
Ruhumu ruhuna şâd eylediğim
Beş vâkit sêcdem
Yüreğimin zikri...
Erbâin bendimin âşk dumanı...
Kaç gece ıstırap harêsi düştü
Yedi kâbir âzabında
Ñâr-ın ince yüreğine
Ey vûslatı gelmeyenim!.
--Gizem İlker

Derun-i efkarım
Zikrimin arifesi , makberi ikramım
Ey aşk-ı girdabım
Kül ekildi ayrılığa
Ki, yanarken derinden ve içten
Bir isli lambanın emanetine bırakırdım
Ateşten arındığını sandığımın ruhumun öbeğini
Salaca bir uyku hali hiç belirmedi
Gözlerimin ziyasından
Sin yerine öylece dertten ve efkardan kalakalırdım
Yadımda zerre-i miskal kalsan
--Nurettin Önder

Âh kül/üm ölüm
Kûbbe minarelerden âşkımın selâsı mı okunur..!?
Mêd-cezir girift yalnızlığın ma’bedine mi bıraktın Ñâr-ı gülü!
Sükûnu nerde bulur Ñâr-ın
Âh kâlb-im ile’l-ebed âşk-ı yüreğim
Âhh gece
Kândilime katran döküldü gecelerden
Kâf dağı’na assınlar yüreğimi sesi duyulmasın!
Ezânlar sussun fezâlar/dan silinsin yâd-ım
Vîran bir kûbbe kalsın, âşk-ı yüreğimin ma’bedin/den
--Gizem İlker

Sus düştü payımıza ey amber kokulu sevdam
Kötüydü külli insan
Kötüydü her dost bildiğim
Yadıma kalan hüsrandan bir öksüzlüktü
Ki senden önceden kalan
Senden sonra devam edecek olan
--Nurettin Önder

Solumun kül-î âşk-a inziva dem
Terk-i kalbim nâçar ...
Âh ferman âman eyle yenim...
Suskularıma mı, kurban ettin âşk-ı yâreni ..!?
Dilimdeki susku hazân, sol yanına yazdım yazgımı
Şimdi geceye üşür avuçlarımın içinde çığlıklı duâlarım
Beni bendinden alan akrep!.
Yedi/âhlara sırât köprü suâllere bıraktım...
Çocukluğumun küflü yüzü ağlarken kederime
Nâkuslar inliyor beynimden!
--Gizem İlker

Her yazdığım mısra acıtır sol yanımı
Her çizdiğim resim senin yüzünü yansıtır
Ey ru aynım
Sen bende ben olmuşsun
Sen ağlasan ben hıçkırırım
Gülsen şen kahkaha bulaşır yüzümün kıyısına
Çaresizim şimdi
Sensizlikte çare arayan
--Nurettin Önder

Âh yüreğimin yangını...
Kelâmımı urgân yaptım, astım yaralı cümlelerime
Zamanı avuçlarımda sıkıştırıp boğdum parmak uçlarımla
Dibine vurdum, sensizliğimin kimsesizliğini sukûtun dil/gizne doladım…
Ebâbil kuşları ile taşladım, rêcmlere gelesi yüreğim
Lêylimde ki, ahrâzlı yaralara
Merhem niyetine, göz yaşımla ıslanan
Toprâk sürdüm..!!
--Gizem İlker

İçimde firari tüm saatler
Zaman ilelebet durmuş sensi sanki
Hangi aynaya baksan yüzümün yarısında senin hayalin
Parmaklarımın izinde teninin kokusu sinmiş sank
Sesimin her aksinde senin sesin
Rüzgarda dağılan saçlarımın telinde sen…
Bilindik bilinmedik duâlarınım her ayininde sen…
--Nurettin Önder

Âh yâre sökemedim seni göğüs kafesimden
Âşk-ı feryâdımı dindiremedim
Âh Şehr-i virânım ...
Kırık dökük kent-i yüreğim
Ayaklarının altında ezilen her cam kırığında saklı bir parçam...
Fîrari düşlerim
Talân edilen düş/kırık/hayâl acısıyla
Kendine kanayan vîran sokak kentim
Elinde tuttuğun mutlulukların...
Kesilen kordonuyla yaşıt sübyânlar gibi
Bilindik duâlara âmin diyorum...
Yüreğimin sızlayan boş tarafından
Akıttım gözlerimin yâğmurlarını...
Dudaklarımdan dökülen son duâyı sana okudum...
--Gizem İlker

Her yağmurda ağlarım bilirsin
Bilirsin masum çocuklar gibi ürkerim kabuslardan
Uyandır beni bu korkulu düşlerimden Ru Aynım uyandır
Al yüreğimi yüreğine
Aşkının derin harında
Yanmakla oyalandır
Zaman dursun
Saatler kırılsın zembereğinden
Yelkovan akrebin zehrinde uyusun..
--Nurettin Önder...
.
Âhh ince sızım...
Üşüyorum tir tir âşkının yangın yerinden
Yüreğimin kuytusuna bin y/emin âşk-ın
Gelişine süremeden yüzümü, yüzünün tav’âfına
Gidişini soluyorum kan ağlayışlarıyla...!
Gidişinle yıkanır ölü bedenim
Kefen beyazlığına bürünen yalnızlığımla
Sübhânlı yüreğime geçirdim dişlerimi!
Uzun menzillerin rahminde doğurduğum âşkım
Yas tutar, kimsesizliğim âşk-ı !
Günün beş vâktinde, sêcde ile âlnım
Azrâil’e davete icâbet, diê nidâ eyledim
Ak duvâğım, yüzümün kefen nasibiymiş âh yare.!

سبحان Allâh Kâ’be’ler hâclen
Süphan dağ toprağımın tavâfına gel can..
--Gün gelir, ruhumu teslimiyet verdiğim de
Vâsiyetimdir
Süphân dağına gömsünler Ñâr-ı
Bir nar ağacı diksinler baş ucuma
Duâm asılı nâr içinde
Sevdalılar dilek tutsun baş/ucum nâr-a
Bir Ñâr-ı gül dikin ayak ucuma
Sevdalıma bıraktım gül kokular...
Âh can gelir/sen Nâr-ına
Ört üstüme sevgi/âşk tomurcuklarını
Yüzümü vuracağım esmeri gözlerine
Sana ılınmış âşk-ı yüreğimin ilhamlarını
Ñâr-ı çiçeklerin giz/iz yerinden kokumu damıttım...

Yazsınlar mezâr taşıma
Bêsmlêle ile
بِسْــــــــــــــــــمِ اﷲِالرَّحْمَنِ اارَّحِيم
ﻋﺎﺵﻖ (âşk-â) Ñâr-ı felêk...

--Gizem İlker