SAKLANMIŞTIM OYSA BİR KENARDA...
Kisvesinde onca hatıratın
Hanidir saklı heybemde Sıdkı sıyrılmış onca imge Kifayetsizliğin kıskacında Hadi süzülün yaşlar Devinirken dünya Yoz ve izbe ne varsa Karanlık ve soğuk, Kalsın en uzakta. Yarı kıdemli bir muafiyet oldum olası Sayısız sanrı gittin gideli Var olmamış ve azıcık müphem Girdi kelimeler koluma Sağdıcı olsa da hüzün. Sevinmesin dostum düşmanım Yankısı biter mi duyguların Duyup duymadığımın var mıdır aslı astarı Şu gidişlerin ne zaman kesilir ki arkası… Bir rivayet bu besbelli Saklanmıştım oysa bir kenarda doğdum doğalı. Ne biter sızısı yüreğin Ne de diner yağmurlar Hanidir ağlayan şu sefil kelimeler Görünmezliğin kıskacında Bilirim ki tek can yoldaşı. Umarsız hayatların ketum malikleri Haricinde bir nebze de olsa şifa olan Süregelen o varsayımların Belirsiz yargısı. Bir ileri bir geri sefil ömür Damlat damlatabildiğini Hadi demle artık şu girizgâhı Sonu gelir ya da gelmez deme asla Sadece sefasını sür Korkmadan yaşa Sunumu ömrün ne ise Doya doya. |
Son lahzası belki hayatın
Aç kollarını kocaman aç
Gün batımıdır beklediğin
Kim bilir gelen muştu
Sen kolkola dur ümitler yolda
Çeyrek kala vuslat senin kapında...
Tebriklerimle.