Yalnızlığıma sırdaşpoyraz vuruyor, delik deşik vücudum. ruhuma batan, kurşun kalem uçları acılar deşiyor bir yalnız adamım karınca yuvası şehirde. taştan karşılık aldım insandan yanıldım şehrin taş gözleri kendi körlüğüne inat ölüm içinde ölümü yaşar sağır ve içine kapanık gurbet ruhum yalnızlığıma sırdaş duvarlarla yaşıyorum.. Mustafa kaya 15.12.2005 / çengelköy |