Köprüsü yokken istambul'un
Köprüsü yokken iki yakanın
Sevdalarıda temizdi,sokaklarıda Kayıkçı sevdalar vardı denizin Kız kulesi bi başka kucak açardı sevda ziyaretçilerine İsler sarardı her yeri Kömür kokusunu bulanırdı koca şehir Buğu vardı camlarında evlerin kışın Her cama bir kalp,bir isim çizilirdi Sevgililer mektupla haberleşirdi Aşk temiz sevda temizdi Köprüsü yokken iki yakanın Mertlik vardı,dürüstlük vardı Fatih’anlından öptüğü ak gelindi Nazlı ve ak bir gelin edasındaydı istambul Tepeden aşağı cilve yapardı rüzgar Çamlıca,ya Ayasofya’nın tunçları parlardı Her mahallede gariplerin barındığı Bir sabahçı kahvesi vardı Merhamet vardı gönüllerde Gönüller aşk için severdi,menfaat için değil Köprüsü yokken iki yakanın Can vardı canan vardı Eftelya’nın yüreğinde Ahmet’in aşkı vardı Bir bütün edasındaydı istambul Ayrım yoktu,kardeşlik vardı Gönüller bir olurken Kanlıca’da Vefa vardı her yerde İsli deniz fenerleri bile başka yanardı Yakamoz daha havalı düşedi yollara Köprüsü yokken iki yakanın Dostluk vardı her yerinde Herkes dost,her kes komşuydu Tek katlı gece konduların bahçelerinde Paylaşım vardı hayatın,arkadaşlık vardı Her akşam bir evde bir düğün Har akşam bir evde bir davet vardı Insanlar bir birine içten içe kaynardı Üsküdar’dan Beşiktaş’a Bakışarak birbirlerini görme hayalini kuran sevgililer vardı Köprüsü yokken ile yakanın Daha bozulmamıştı dürüstlük Vicdanlar tertemizdi Bir bütün edasındaydı istambul Madam Marika ile Ayşe hanım Bir birlerini bacı kardeş gibi seviyorlardı Bölücülük yoktu,ayrım yoktu Komşusu açken tok yatamazdı kimse Bayramlar kalabalık geçerdi Yaşlılara hürmet vardı Küçüklere sevgi Gram hile yoktu aşkta Seven ölümüne severdi Mehmet Kılıçel |
Enfes güzellikte bir serbest dökmüşsün,
Gönülden kutluyor, yeniden okumak üzere, başa dönüyorum...
___________ Selamlar kardeşime...