NEFSİM
Hayat tünelinden gelip geçerken
Zamanlı zamansız yetersin nefsim. Güller domur olup, henüz açarken Tüneyip dallara ötersin nefsim. Her gün artmayarak biraz eksilen Sıcak buhar gibi göğe yükselen Beklenmedik anda, ansızın gelen Büyük felaketten betersin nefsim. Kuru yavan aşa lokma banmayan Kıraç toprak gibi suya kanmayan Birden parlamayıp birden yanmayan Islak saman gibi tütersin nefsim. Kaybederken sana olan saygımı Artırırsın günden güne kaygımı. Kumar niyetine halis duygumu Zar atmadan her gün ütersin nefsim. Mahir kalkmasa da, düşse de yere Hiç sitem etmedi kula kadere, Bilinmeze doğru sebepsiz yere Dipsiz girdaplara itersin nefsim. Mahir Başpınar/ 22.03.2015 |
Saygılar...