MUTEBER BİR YALNIZLIK...
Haber verdi kuşlar ötelenmiş arsızlığımı
Kıdemli özlemlerim İlk gençlik yıllarıma dair düşlerim. Emsalsiz rayici tüm o imgelerin Seyri ayrı bir âlem döngünün Muteber bir yalnızlık Kifayetsiz hatta yerli yersiz. Tümlenen heceler midir sanırsın Başlık niyaz edilmiş iken Şu hicrana; Kanıksanası kabulü ne mümkün. Süregelen yerli yersiz Hadi itiraf et Kolay mı sanırsın Haricimde iken o sessizlik. Mubah olsa keşke Keşke kolaydan öte Diyebilsem de son versem Bu amansız gidişe. Mühimmatı gönlün; Bir yudum sevgi Açılımı ömrün; Dirayetin kırıldığı binlerce sanı, İki dirhem bir çekirdek Şu örtüsü sefil benliğin. Hicap edilesi ne mümkün Serzenişte bulunmak son çare Müdahil olamadığım o döngünün. Kılı kırk yardım Hep sustum Hep yarım kaldım Yarımdan da öte. Reva görülesi ithamlardan Aldım da payımı çoktan. Simyası büyüyün Elimde o kristal küre Ne varsa gönül gözü ile gördüğüm. Yıl oldu gülmedi yüzüm Kaç kez döndürdüm başımı hasrete Yine de isyan yoktur dilimde Kabulümdür sunumu ne ise ömrün. |