İçim Dışım Sen Kokmuş
Merhaba sevdiğim,
bu satırları yüreğimden gidişinin? Bir kaç saat sonrası "gözyaşlarıma bir kaç dakika kala" yirmi numaralı koltukta yazıyorum sana. Biraz önce yolladığın şiiri aldım okudum!.. Okudukça vuruldum şehit düşen düş’eş sancılarıma Bu nasıl bir gebe kalmış duygu Bu nasıl bir vedadır sevgili. Bilseydim böyle severken ölmeyi, bilseydim şayet gideceğini uzatır mıydım sana,serçe seslerinde eşlik eden sabahlarımı. Sahi,ben kuşlar derdim dalgın bir halde ve sen serçeler diye vurgulardın hep bilirim. Ardından toplanması güç bir enkaz bıraktın Düşük yapmamış çok hayallerimiz vardı seninle Alnından öpüp,kollarıma sarmak gibi salıncakta sallanırken,öpmek gibi. Gidiyorsun artık! Gidiyorsun;bir canı yüz üstü bırakarak! Gidiyorsun be sevgili,hayatımı alarak. Yüreğimi parçalarcasına, son kurşunu bırakarak gidiyorsun! alfabede ki harfler ağlıyorlar,sen giderken. teker teker düş’eşe infaz ediyorum bu şehri. Çok içtim galiba sigarayı "içim dışım sen kokmuş"yine Şimdi gitmek istiyorsun. Bilirim yürüyemezsin,yığılıp kalırsın olduğun yere Bugün bayramdı ve saat’08’i sen geçiyordun. Ellerim dua’da seni dilemekteydi. Ama artık gidiyorsun sokaklarımdan Ve bu gece beni öldürüyorsun. Bu gece yüreğimi idam ediyorsun Bu gece son yazımı okuyup Son defa sevildiğini duyuyorsun. Seni çok seviyorum "serçe gözlüm" El/veda eder misin bilmem ama; Hayallerimiz veda ediyor sevgilim. Hoşça kal’ma lütfen!!! Hoşçakal... Emrah AŞÇI |