çok öncelerden yazdığım -DOĞRUYU BULMAM GEREK YA RAB- başlıklı şiirim geldi aklıma hocam. o kadar bunalmış,darlanmıştım ki hiç bir şey bilmeyen yüreğimle Rabbime yalvarmıştım her satırda gözyaşlarımın izi kalmıştı...şimdi okuyunca basit kalıyor yapı olarak belki ama o günlerde kazandığı anlamı hâlâ yitirmedi,okuyunca yalvarışlarım geliyor aklıma, kendimle içimle kavga edişlerim ve maddi hep maddi şeylere itilişim ve bunun ruhumu sıkışı...insanların içimi bilmeden yargılayışı ... o zamana dair her şey... ve şimdi sizin yazdığıız şiir sanki benim şiirimin büyümüş olgunlaşmış haliydi... sizin şiirinizde de şimdiki beni buldum hocam...yine savştayım içimle ama daha olgunca sanki... siyahtaki beyazları görebilmeye çalışan ve hep bunu dileyen, ve sizin de dediğiniz gibi hocam RAbbimin beni sevmesi ki seveyim, dolayım sevgiyle ben... yüreğinize sağlık hocam Allah razı olsun...