Telefon tellerince ince mi ince Kilometrelerce uzak mı uzak İzini sürdüm Uzay gezmeni, sıcak göz yaşlarının
Geleceğe rahmet birileriyleydin Senin kadar körpe her biri Senin kadar güzel, ancak Aralarında sen kraliçeydin
Anladık; demen o ki Özleminle yanıp tutuşurken Ilgın Kadrini bilememiş senin, Akseki
Halbuki gecenin kara yüzüne inat Yere göğe ışık saçıyordun Apaçık gördüm Yok olası, eleminden fark etmedin sen O an Yanağını okşayan meltem bendim
Yorgun acıların koynunda Sen Derin uykularında inlerken O gece, ben Şafaklarca gönül tarağımla, tel tel İpeksi saçlarını taradım ördüm
O yüzden pırıl pırıldı, o sabah Müzeyyen ve daha güzeldi aynalar Yeniden Gülümsedin diye, güneşle birlikte Ben doğdum, bir kere daha Fark etmedin sen, sevincinle Baktığın her nesnede gördüğün bendim
Çocukça yaşama sevinci duydun O gün, arzuyla girdin ya derslerine Sıkı sarıldın ya hayata Sevgilerine Büsbütün Buhar oldum ağdım da sevincimden Yeri göğü göz yaşına boğdum
Sözlerimden hayrete varma Ve lütfen yeniden ağlama İnsan düşündüğü kadar yaşar Gözümün nûru, gönlümün sürûru Aklın büyüdü, yaşın küçük olsa bile Artık bilmelisin Babalar da, öğretmenler de ağlar
Ancak, gizli serin yaşımız Sevgiye değer de her seferinde Hayat iksiri olur Gider, kardelen çiçekleri Bahar muştusu çocukların ömrüne düşer
Sonlandığında zaferle Cehle karşı savaşımız Mezuniyet gününde, yani Omzunda olabilirse ak saçlı başım Mutluluktan düşer de sinene Görürsün, Gülcan’ım Kızım
Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
23 Haziran 2007 Cumartesi 03:12:33 Sevgili şair dostlar. İlginize, izninizle burda cevap vereyim. Hiç bir şiirimde yaşamadığımı yazmadım. Bir çoğu hayatımın aşkına mektuplarımdı. Bazıları gazete boşluklarına ,bazıları sebze satarken, Beşiktaş dereboyu caddesinde işporta tezgahında kesekağıtlarına yazılmış; öylece , garibime küçük bir özürle postalanmış mektuplardı. Yetmişli yılların mektuplarını azıcık boş kaldığım doksanlı yıllarda, bir gübre çuvalı dolusu getirip önüme koydu da al bunları temize çek; telaşından sen farkında değilsin ya bunlar beni sana eş yapan, eğiten, yedi çocuğa yüksünmeden anne yapan duygular, bilgiler, sevgiler dedi. Yayına hazırlamakta, yapmakta zorladı. Yirmi yıllık acılarımı ,sevinçlerimi yeniden yaşayarak, biraz da alel acele o zamanlar daktilo ettim. Her birini tekrar tekrar kendisine okudum. Bir çoğunda yeniden ağladık. Eski günlerde olduğu gibi, bir çoğunda da güldük, sevindik ne günlerdi ama, dedik. Biz görücü usulü evlenmiştik. Bir de ilk karşılaşmamızı yazmalısın derdi. Hem komikti hem de bir daha aynı frekansı asla tutturamadığımız olağanüstü bir çarpılma, kaynama ,sevişme ,ömür boyu birlikteliğimize sessiz yapılmış sözleşmeydi. Tek kelime etmeden bakışlarımızla kalpten kalbe olmuştu bütün bu olanlar. O an anlatılmaz yaşanır. Bazı tatlar vardır ki sulh ve cezanın yazarı bile olsanız anlatamazsınız. Ben de yazmadım tabi. Yazamazdım, olmayacak şeylerle uğraşmak bana göre bir şey değil. Benim hayatımın hiç bir döneminde boş zamanın olmadı. Ondört yıl boyunca ortalama günlük iki saat uyuyarak hayatımı sürdürdüm. Bunu yüzüne karşı söyleyip de inandırabildiğim kimse olmadığı için sizin de inanmanızı beklemem doğrusu. Onun için hiçte '’olur mu böyle şey demenize gerek yok'. Hem sizi duyamam hem de ne değeceğim belli. Ben yaptım oldu. Yoksa öğretmen maaşıyla yedi çocuk nasıl yetiştirilir, okutulur, asker edilir, doktor yapılır, evlendirilir. Aslında bana ve benim gibi vatan evlatlarına madalya vermesi gerekir bu milletin. Ama nerde o günler. Devir verme devri değil ki alma devri. Neyse , aslında bende yeterince şiir bilgisi de yoktur. İyice usta olanlarınız benim bazı şiirlerimi burası böyle mi yazılır be hocam diye kınamış, kibarlığınızdan yüzüme karşı dememişsinizdir. Yaşıma başıma vermişsinizdir. Ama şunu fark ettiğinizi biliyorum; hepsi de benin olduğunu belli eder. Bir gizli imza taşır. Hayatta herkesi hak ettiğinde taktir etmeyi görev bildim. Ama yeterince takdir edilmedim. Alışık değilim. Kendi kendimi takdir ya da tenkit edebilecek bilince sahip sayılırım. Alkışlanmadığım yerde anlatamadım derim. Teşekkür edilmediğimde allah gördü beğendi derim. O her şeyi görür beğendiğini de beğenmediğini de hemen faile bildirir. Şükür ben hemen fark ederim. İyi bir şey yaptığımda içim sevinçle dolar. Anlarım ki rabbim hoşnut oldu. Aksinde suçum küçükse içim bulanır, estağfirullah derim. Bağışla rabbim bir daha izninle aynı şeyi yapmayacağım. Suçum büyükse gönlüme bir elem çöker, acılar içinde kıvranırım. İstiğfar yetmez. Secdelere kapanır, tevbe eder, salavat getiririm. Hani bir olağanüstülük aramayın diye bunları yazdım. En güzel gözyaşı namazda gelenidir. Kimseler görmeden, yalnız rabbin ağlaması ve ağlatması........ Rab ağlar mı. Esmalarına bakın. Bütün sıfatları esmalarında var. İlk yüzde bulamazsanız bin birin içine bakın. Yunus’a bakın, Mevlana’ya bakın. Hu deyip başka şey demeyenlere sorun. Sonra bana ne diyecekseniz deyin. Ben de ,sen, sen, sen diyenlerdenim. Şiirimin birinde bunu yazdım. Sizde de olur bunlar. Ve Allah’ı gücendirdiğinizi bilirsiniz. Bunu bilmek marifet olmasa gerek. Marifet bir daha yapmamakta. Bir de nasıl o dertten kurtulacağını bilmektedir. Kurtulmalısınız yoksa hemen başlamasından anlayın ki ceza suçla aynı anda başlar. Bazısı fark eder bazısı etmez. Ama bu böyledir işte. Adetullah denir. Allah seri-el hasiptir. Hesabı çabuk görendir ...........neyse iyiyiz değil mi. yoksa konu ne oldu hocam diye kızmadınız. konu muhabbetti. madem ki kevser ırmağından bu gün bunlar geldi. içip şükredelim, sonra geleni de sonra içeriz. aslan olalım yiyeceğimiz kadar avlayalım. hatta artıklarımızla çakalları da doyuralım. amma sakın ha adem olup ormanı tüketmeyelim. yarını da var bu işin ,öbürgünü de. değil mi efendim.??????????? ........,,,,,,,,,,,!!!!!!!!!!!!:::;;bütün noktalamalar lütfen yerlerinize, marş marş..
Sözlerimden hayrete varma Ve lütfen yeniden ağlama İnsan düşündüğü kadar yaşar Gözümün nûru, gönlümün sürûru Aklın büyüdü, yaşın küçük olsa bile Artık bilmelisin Babalar da, öğretmenler de ağlar + Merhamet ve şefkat dolu yüreğinize selam olsun hocam eli öpülesi insan.Sizi bu site dolayısıyle tanıdığım için Allahıma şükrediyorum .
Saygılarımla Nizamettin Uca
nizamettinuca tarafından 1/21/2008 10:49:22 PM zamanında düzenlenmiştir.
her babanın içinde bu olsa gerek hocam sen üzgün olduğunda üzgündür belli etmesede. o güce rüyanda ağlayan da odur belki de senin iiçin ama sen bilemezsin sanırsın ki düşünmemektedir...ama parçalanmakta ya yüreği ... sen dışına akıtırken yaşlarını o içine salıverir de yüzündeki kırışıklıkta gizlenir, yorgun omuzlarına tüner de biraz daha büküverir belini...ama sen bilmezsin sanırsın ki bir tek mutluluğunda vardır...ama bi bilse her an yanındadır mutsuzluğunda kan ağlamaktadır...ve gözlerine bakmak yeterlidir de aslında.., ama bakmak mı gözlerine? bakamazsın ki.... ve gururu olur da elimizdeki diplomamız düşer o şefkat dolu yüreciğine silip götürür üzüntülerini ... görünen kısmını boşver... görünmeyenle ilgilen...bir damla yaş olur ve akaaaarr gider ...geriye yine mutlu gurur huzur dolu bir yürek bir baba yüreği kalır buruşmuş o tatlı güzelliğiyle...
Kızınız çok şanslı biri,sizin gibi bir babası olduğu için,sayın hocam...Herhalde,bütün kız babalarını da onurlandıran dizeler bunlar...Kaleminiz daim olsun...Saygılarımla...
ve yüzyıllık bir çınar gibi, durmak zor şimdi karşında, birşeylere tutunmadan dim dik ve boyun bükmeden yokluğuna. Ve kolay değil yokluğuna alışmak, yokluğunu damarlarında kanı kurumuş bir ölü gibi bir daha olmayacak saymak.Çaresizliği buram buram ciğerlerine almak solumak. Ve sen manolyam kolay değil seni kaybetmeyi göze almak, yufka yüreğine hüzünler ekmek. Ve manolyam alışık olmayan masum yüreğine taş gibi yürekli olmak sırt dönüp kavurucu sıcağa karşı yürümek her şeye küserek karanlıklarda kaybolmak Ve sen manolyam gittin ve kolay değil kemiksiz dilin yalansız dönmediğini bir daha bir daha anlamak. Zor manolyam yeni doğan bir hüznün yeniden doğuşunu seyrinde kalmak.Ve asırlık çınarların devrilmeden öldüğünü sana duyurmak. Hasretinin göğüste sayısız acılarla gürlediğini sana duyurmak, ismini dağa taşa bağırmak.Haydi git manolyam ne gönlüme yakın ol ne yüreğime ırak...
Yorgun acıların koynunda Sen Derin uykularında inlerken O gece, ben Şafaklarca gönül tarağımla, tel tel İpeksi saçlarını taradım ördüm
O yüzden pırıl pırıldı, o sabah Müzeyyen ve daha güzeldi aynalar Yeniden Gülümsedin diye, güneşle birlikte Ben doğdum, bir kere daha Fark etmedin sen, sevincinle Baktığın her nesnede gördüğün bendim
Bir babanın evladına yaabileceği en güzel duyguları okudum kaleminizden, dağıldım rahmetli babacığım geldi aklıma ağladım. Allah size uzun ömürler versin evlatlarınızla birlikte. Sağlıklı ve mutlu kalın sevgiyle....
Ancak, gizli serin yaşımız Sevgiye değer de her seferinde Hayat iksiri olur Gider, kardelen çiçekleri Bahar muştusu çocukların ömrüne düşer
Değerli dostum bir yorumumda mektup-şiir konusunda -yanılmıyorumdur inşallah- çok mükemmel bir usluba sahip olduğunuzu belirtmiştim. Bugün ise monolog mu desem yoksa sohbet-şiir tarzında mı desem bu çok özgün ve duygulu eseri hayranlıkla okuduktan sonra bu tarz da da mükemmel bir kaleminiz var dersem sakın siz ve dostlarım bir iltifat olarak algılamasınlar ne olur. Tabiki okudukça tüm dostlar olarak birbirimizi sanat açısından daha iyi anlayacağız.
Hele yukarıda fona koyduğunuz kartanesi de beni çok etkiledi ne de olsa kardanadamın yapı hücresi sayılır :))
Yürekten kutluyor ve başarılar diliyorum değerli dostum
Ancak, gizli serin yaşımız Sevgiye değer de her seferinde Hayat iksiri olur Gider, kardelen çiçekleri Bahar muştusu çocukların ömrüne düşer
Sonlandığında zaferle Cehle karşı savaşımız Mezuniyet gününde, yani Omzunda olabilirse ak saçlı başım Mutluluktan düşer de sinene Görürsün, Gülcan’ım Kızım
Sonlandığında zaferle Cehle karşı savaşımız Mezuniyet gününde, yani Omzunda olabilirse ak saçlı başım Mutluluktan düşer de sinene Görürsün, Gülcan’ım Kızım
Allahım ömrünü uzun bahtını açık etsin.Rabbim acılarını göstermesin evlatlarımızın.
Sonlandığında zaferle Cehle karşı savaşımız Mezuniyet gününde, yani Omzunda olabilirse ak saçlı başım Mutluluktan düşer de sinene Görürsün, Gülcan’ım Kızım
ne güzel duygular bunlar hele o mezuniyet günleri gurur duyarsın mutluluktan havaya uçarsın
Sözlerimden hayrete varma Ve lütfen yeniden ağlama İnsan düşündüğü kadar yaşar Gözümün nûru, gönlümün sürûru Aklın büyüdü, yaşın küçük olsa bile Artık bilmelisin Babalar da, öğretmenler de ağlar
güzel bir şiir bei babanım evladını sevgi buketleriyle karşılaması gönül pınarlarından inciler düzmesi olmuş tebrikler üstad selamlarımla
Sonlandığında zaferle Cehle karşı savaşımız Mezuniyet gününde, yani Omzunda olabilirse ak saçlı başım Mutluluktan düşer de sinene Görürsün, Gülcan’ım Kızım
Sözlerimden hayrete varma Ve lütfen yeniden ağlama İnsan düşündüğü kadar yaşar Gözümün nûru, gönlümün sürûru Aklın büyüdü, yaşın küçük olsa bile Artık bilmelisin Babalar da, öğretmenler de ağlar
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz
