İçiniz kor gibi yanarken susmak, acıların en beteridir. GARCiA LORCA
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
TARLADAN YÜKSELEN BUĞDAY ÇOCUKLARI
habib orak
5,0 / 2 kişi ·3 beğenme · 0 yorum · 2194 okunma
 TARLADAN YÜKSELEN BUĞDAY ÇOCUKLARI
Bir çocuk vardı;
Teni buğday yanığı ve yüzünde toprağın kiri. Yaslamış sırtını bir ağaca,kıyafetinin içinde topladığı elmalar. Yeşilli,kırmızılı ve kokulu... Arka cebinden dışarı sarkan sapan. Koşturmuş ağaçlar arasında,toprağa basmış o sağlam duruşuyla. Yorgun düşmüş sonra, Dudaklarında besbelli bir tebessüm, En saf mutluluklarıyla. Ve bir çocuk daha... Yükselen binaların arasında,güneşi görmeden, Özgürce koşmanın tadını bilmeyen Ve yerde duran çiçeklerden kalma betonlar. Korna çaldı birden ve devam etti çocuk yürümeye. O da çocuk O da çocuk... Habip ORAK |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
TARLADAN YÜKSELEN BUĞDAY ÇOCUKLARI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
TARLADAN YÜKSELEN BUĞDAY ÇOCUKLARI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 14.3.2015 12:46:10
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 2194
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.