Sahte gülüşler geçmişin armağanıdır yüzümüze...
Gözlerimizden hüzün damlıyor kalabalık sokakların ıslak kaldırımlarına şimdi
Susmak yüce bir haykırıştır yalnızlığıma, bilmez onlar aldırma sen...
Esrarı çözülmemiş efsunlu bir uykudadır kalbimin koridorları sen gideli beri

Ah bu sessizlik...
İnsanı yanımdan geçerken savurduğun saçlarındaki rüzgarın uğultusuna hasret bıraktırıyor.
Hani diyorum ki bazen,
Bir çıt çıksın, üzerine bas o kurumuş dalın yanlışlıkla işte...
Mesela gök gürlesin ya da kapıyı açarken yankılansın kulaklarımda sesi...
Yankılansın ki senden bileyim, sesini duymaya bahanem olsun sevgili...
Özledim bil ki, çok özledim, bizi, seni sevmeyi özledim...

Ah bu sessizlik...
Öyle derin öyle sana hasret ki...
Bozguna uğrat gururdan ordularını, buradayım, bekliyorum bak, hadi...
Fazla üşüdü ellerim sensizlikte, bilmiyorsun...
Temizle yolumuzdan gelişinle gidişinin yok edişlerini...
Hadi sevgilim, dön geri, çünkü ben çok özledim seni...
Hadi... durma öyle
Anla beni...

// Cemal KAROTA //