BECEREMEDİM GÖNÜLartık hiç bir sitemin değmez yüreğimin bir teline değse de akortsuz bir kemandır ne sen anlatabilirsin ne ben dinlerim istediğin gibi gönül. dağlarda sahipsiz bir kuş öter ah can kanadı kırık uçamaz gurbet ellere hoyrat ellerde hırpalanmış duyguları gözleri semaya dikik sevecen bir el arar çalı diplerinde. soğuk bir mekanın cam kenarı yerim bundan sonra gelip geçen ayakları izliyorum bastıkları her taş inceden inceye inlemekte ya da bana mı öyle geliyor ne içim burkuluyor eziliyorum ezilenlerle. bir ayağı kırık sandalye say beni laflar dokunmasa sağlam da duruyorum hani halbuki biraz ’oynatsam’ düşeceğim yanlamasına yaslamışım sırtımı güvenli bir duvara kıpırdamıyorum ayakta uyuyorum. ah be gönül hangi istenmediğin bağda buğdaylar arasında yonca diye bitersin bilmem ki ne yenirsin ne kokarsın sadece kaba bir elin koparacağı belki de bir talihe dönüşürsün o kadar yeter mi sanmıştın el oğlu kanar mı sanmıştın. kır dizini otur yerine hayatın çemberini çevirmeye başladığın gün gibi beceriksizce çevirdikçe kendine dönüyorsun. Ayvazım DENİZ |
hangi istenmediğin bağda
buğdaylar arasında yonca diye bitersin bilmem ki
Çok güzel
Gönülün hangi bağda biteceği hiç belli olmaz.
güzel bir şiir,
tebrikler Deniz,
sevgimle..