Hisar Günlüğü
Akşam güneşin kızıllığına bürünürken
Sokak arasında sesim yankılanıyordu Lastik çevirmekten kararan ellerimle Yüzümün anlaşıp beni alt edeceğini bilmezdim. Bilmezdim, İki sokaktan ibaret olmadığını hayatın Dar pencerelerinden tanırdım Hisarı Varla yok arası bir yaşam bir yanda ihtişam Bir yanda inanılmayacak bir dram Hayallerimi yıkık duvarlar arasındaki boşluklara sığdırdım Çakıl taşlarından kolyeler yaptım tanımadığım sevgiliye Kırlangıçların engin mavilikte süzülüşünü izlerdim Kalenin bedenlerinde gökyüzüne yaklaşabilme ümidiyle Çocukluğumu yakaladı Hisarın tozlu yolları Çamur içinde hayal kurmayı Yağmurlu gecelerde uykusuz uyumayı Korkmayı öğretti buranın insanları Hisar öğretti bana kaybolan yaşamlarımı |