Yolsuz mektup
Niyetlendim bu gece yol ayrımına varmaya
Niyetim bağladı peş peşe umutlarımı Karanlık balkon demirlerinin soğuk bedenlerine Yırtıldı nefsim gelirken yol ayrımına, bırak dedim Bırak ki yolsuz mektubu ulaştırayım soluğuna Uçarı bir atlı gibi geldim ey karanlık Divane dediler peşimden gülüşen köşe başları İçin için yanıyordu avucumda kırk asırdır bekleyen İçini dışını karanlık kemiren, Bir akşamüstü sesime düşüveren mektup Mektup dedim sessizce yollara … |