GURBETTE ÖLÜMÖlüm kimsenin aklına gelmez Oysa yakındır kovsan da gitmez Düşünmek istemezsin, korkarsın, ürkersin Bir boşluk alır seni yalnızlıktır o Sen ve dar odalı fakir hanen Dışarıda yağmur gök gürültüsü Terliyorsun ama üşüyorsun Kapın çalmıyor, kapını kimse açmıyor Ve bir keman ağlıyor uzaklarda Eskilerden olmalı, hatırlar gibisin Makberi anımsatıyor sanki Gözkapakların ağrıyor, dalıyorsun Yalnız ölmek istemiyorsun Dünya duymalı seni, bilmeli yani Yaşlı ağacın dibinde oturmayı Kırlarda dolaşmayı istiyorsun Ve dostların Onlarla aynı masayı paylaşmayı Doya doya gülmeyi istiyorsun Hele dur! Annem babam yanımda olsun Böyle ani olmamalı Dualar edenim olmalı başucumda Su verenim Ve bir kavga hayatla Sessizce ölmemeliyim Dünyada bir yerim olmalı Adım tarihe kazınmalı Ve ardımda bir şeyler bırakmalıyım Gurbette ölüm zor Kabullenir mi beni her toprak, Allah’ım neden ölüm bu kadar yakın iken Dostlarım bana uzak Ya o çok sevdiğim dilber ya sen Sana ne demeliyim… |