Karalama... Ama karalama! Aşk bu!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Hikayesi yok...
Bir anda kendini yazdırtan satırlardı. Karalama olarak yazdım bence... Ama karalanmasını da istemem!
Hani aşkın gözü kör,
Kulakları ahrazdı, Nerden gördü? Kimden duydu ki beni de yazdı? Yolda görsem tanımazdım, Ne selam verdim, Ne selamını aldım düne kadar, Tamamiyle bi-haberdim ben aşktan, Seni gördüğüm güne kadar. Nerden çıktı karşıma, Anında taht kurup gönül arşıma, Nedir bilmem ki kaderimin bana garazı, Yanmadan da geçmezmiş üstelik aşkın marazı, Bunca zaman aklımdan geçmeyen, Geçilmez mi olacak şimdi gönlümce. Reva mıdır yanmak, İçten içe kalan ömrümce… HâLimce… 03.03.2015 – 01:48 Sonrası; Seni görünceye dek, Aşk oku zehirliydi, Nedamet öbek öbek, İsabet tehirliydi. Yüreğim yolgeçendi, Sandı seçtiği sendi, Sermayesi tükendi, Meramı mehirliydi. Umutları unuttu, Korkuya nöbet tuttu, "Sabret!" dedi avuttu, Sözleri sihirliydi.... |