2
Yorum
6
Beğeni
4,9
Puan
1379
Okunma
Yüreğim ayaza öyle aşina,
Bahardan bi-haber, yazı bilmiyor.
Bir güzel görsün de bak telaşına,
Alevi bilmiyor, közü bilmiyor.
Yanılmakla geçti onca senesi,
Sanır ki severse, saray sinesi,
Harabelerde hep, aşk Hazinesi,
Kendini bilmiyor, bizi bilmiyor.
Güyâ bülbül oldu, güle müptelâ,
Gülü sevmek baştan sona hep “BeLâ!”
Ezanı okundu, sırada selâ,
Zamanı bilmiyor tezi bilmiyor.
Sırrı sebebiyle sürgün yese de,
Bildiğin okuyor her hadisede,
Sevip-sevilmekte Haklı ise de,
Üveyi bilmiyor, özü bilmiyor.
Gönülde HâLimce aşkın her hâli,
Akılda âmâyla ışık misâli,
Kerem’ e ikramı Aslı visâli,
Çileyi bilmiyor, hazı bilmiyor.
HâLimce…
19.02.2015 - 11:42
5.0
86% (6)
4.0
14% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz