Göz Yumdum Yokluğuna...Yokluğunda farkına vardığım yokluğumun, Varlığında bir farkı yoktu vardan, İşte ben, bu yüzden, Haz alamam gayrı bahardan. Bahar da bir daha, uğramaz ya zaten sensiz semtime, Yine de ben düstur edindim kendime, Ne çiçeklenen dallara düşer gayrı gönlüm, Ne çiğ düşen çime, Güneş değil de akşamları, Yokluğun battıkça içime… Göz yumdum yokluğuna, Yokluğuma yumuldum… Oy Yaradanına kurban olduğum, Sen Güneş olsan, Ben Hilâl olabilirdim anca, Yine de… sığdıramazdım sana yalvarmayı, Bağlandığım inanca… Varsın, harabe benliğimde, Ha bire yankılansın sesin. Göz yumdum gidişine, Gönlüm görmesin ki yokluğunu… Düşünmesin… HâLimce... 25.02.2015 - 00:01 |