estağfurullah efendim... kısacık bir ziyarete ve yoruma bu kadar önem vermeniz şiire ve insana verdiğiniz önemle paralel...

şeref verdiniz

Değerli Şairemiz, Öncelikle teşekkür ederim... Değerli ziyaretiniz ve katkınız ile sevindirdiniz beni.

Sorduğunuz husus ile ilgili olarak diyebilirim ki;
*********
İnsan zamanını bekler, zaman ise insanı beklemez geçer gider.
Geçip giden insanın ömrüdür hakikatte, zaman değil;
NiSaN yağmurlarına benzer iNSaN' ın ömrü...

Zaman karşısında insan, bir şey deme ve sonucu değiştirme imkanına sahip olmadığı gibi...

Bir şey diyecek olsa dahi bunun için dahi zamanını beklemek zorunda olduğunu anlıyor zamanla;

"Başına buyruk horozların,
Başının vurulmasını buyurmuştu zaman.
Ses çıkaramadım… "

Çaresizlik ve acizlik bürür zamanın kudreti karşısında insanı.
Lâkin öylesine kudretli bir güce sahip olsa da...
Zaman da kendi içinde acizdir. Geçmeme imkanı yoktur.
Geçmese zaten zaman olamazdı.

Yollar mı zaman mı akan?
Yoksa gönül mü akmakta?
Yüreğimde bana bakan,
Mahzun çocuk ağlamakta...

demiştim bir yerde...

İçimizdeki çocuk ağlasa da sızlasa da dışımızdan geçen gidene dur diyemez...

Değerli Şairemiz, insan düşünsel dünyasını, düşünen ve soru soran insanlara borçludur. Onlar sayesinde düşünür ve onlar sayesinde kazanır gönül güzelliklerini...

Gördüğünüz gibi beni ihya ettiniz.
Var olunuz.
Nur olunuz.
Saygılarımla...