USULCA YOK OLALIMherkes terk eder gider, kendin istisna ... / ... kirpiklerimizden süzdüğümüz zaman çekilmemiş çilelerimizi henüz uyanmamışken düşten usulca yok olalım avuçlarımıza dökülmeden yıldızlar bozulmadan tövbeler henüz eylül gelmemiş,ağaçlar soyunmamışken murada ermeden kara kış,kara doymadan çatılar esmeye aç rüzgarlara devşir de kokunu usulca yok olalım pişsin ellerimiz soğuklarda ıslanalım kayıp yağmurlarla caddelerde dağılsın tanelerimiz arsızca toparlanalım usulca yok olalım ay aşıralım, dolduralım ceplerimize sessizce ağlayalım yok edelim öfkemizi paltolarımızda daralalım biraz daha ufaldıkça ufalalım ne çıkar gidelim işte gittiği yere kadar usulca yok olalım sıcak ekmek kokalım acıkalım acımıza korkup susmayalım susayalım öpmeyi öğrenmemiş dudaklarımızda aşkla çoğalalım usulca yok olalım belki ömür yetmez,acele edelim neyimiz varsa sakınalım gözlerden çığlığa boğmadan saatler dakikalarca sarılalım rüzgara kafa tutarcasına kara kış gelmeden gel ayaz kokalım tenlerimizde yakamozu kıskandıralım gölgemizle kimsecikler görmeden usulca yok olalım... Gülşah Gayret / Tekirdağ _ |