Bu İşte Bir Yalnızlık Var
ÖZGECAN’A
İçim yanıyor desem yeridir. Belki o kadar yanmaz içim. Kızının saçlarını süt mısırı ören bir annenin, Toprağı avuçlarıyla okşaması kadar. Kanıyor yine de içim Erkek de olsam! Oysa saf tutmam gerekiyor. Bu kazaydı demem gerekiyor. Sonra dur diyorum. Namazın kazası olur. Zamanın değil... Saf tutacaksan camiye Zamanı tutacaksan, Göz açtırma caniye. Biliyorum bitmez bu amansız karmaşa, Dağılıp harap olmak boşuna, Jandarma çoktan girmiş köy sınırına, Sus ve bavulunu topla, Uzaya gidiyoruz.. Orada yer çekimi yok, Masumlar gömülmez belki toprağa... Allah’ın hakkı üçtür. Üçüncü cinayeti beklesin adalet! Kim duyar ki masumların feryat çığlığını. Kör kuyularda sağırken merhamet. Silahı bile emanet sayarken bizler, Ah tanrım! Niye kadınlara edilmiyor merhamet. Oysa onlar senden bize en güzel emanet değil miydi ? Bu işte bir yalnızlık var. 18.02.2015 |