Mecnunun lisanında ateş alır da adın.
Süzülür usaren hep nazla çayın suyuna.
Efsaneler doğurur çay saatinde yadın.
Gül misal tütsülüdür kıymet yetmez huyuna.
Güneşi kıskandırır çayla hem dem oluşun.


Bir elif güzelliği zarafetinle bütün.
Berrak gamzelerinde ince belli hayali.
Takvimimde her sabah seninle başlıyor gün.
Anlatmak mümkün değil senin gibi nihali.
Ateş misal yandırır çayla hem dem oluşun.


Kafdağı’nın rüyası gamzende ışık ışık.
Kelimeler su gibi akar hep dudağından.
Nazın çayın suyunda albeninle karışık.
Kurtulmak mümkün değil senin ipek ağından.
Efsaneyi andırır çayla hem dem oluşun.


Efkarlanır dizeler söz konusu sen isen.
Dem dem seni anlatır çaydanlığın buğusu.
Yasağımı kaldırsan olmasan bana küsen.
Sen olsan çay vaktimin değişmeyen kuğusu.
Bil başımı döndürür çayla hem dem oluşun.

Tavrın betimlenemez kadit kalır kelime.
Ateşin rüyasına girer daima hüsnün.
Mecnunun sinesini eyledin lime lime.
Gülüşünle bürünür bin bir gizeme hep gün.
Sözsüz güneş söndürür çayla hem dem oluşun.
Ankara, 25.02.2015 İ.K