dökülüyordu yapraklar bir cinayet sonrasıSevginin cinayetlerle öldürüldüğü Gecenin gizlediği karanlık kaldırımlar Ve her parke taşının altında saklanan onlarca mezarlıklar. sonu gelmeyen kirli senaryoların Her gün katlettiği sıcacık bir sevinin Umudu tükenirken ebediyen Kara bir toprağın göğsünde, Mecalsiz bir ruh hastası gibi bitap düşüyorum, Yani küfür atacak takattim bile yok bu oruspu çocuklarına. Ne söyleyeceğimi bilmiyorum Oturup saatlerce ağlıyorum kendi sessizliğimde. Göğsüme vuruyorum Avazım çıkana kadar bağırıp Çağırmak istiyorum bu kirli dünyaya. Bir yudum sevgiden Umudun taşındığı bu gelecekten Yarınların okunduğu bu şiirden Sıcacık bir beslenme çantasından Ne istediniz diyorum. 2015 |