Çaycı n’ola doldur gönül çayından
İçerken beynimin efsûnu gülsün
Başka çay olmasın kendi payından
Ruhum şaha kalksın hasretim ölsün

Çaycı haber var mı o dil-i hârdan
Hangi iklimdendir hangi diyardan
Tebessüm kokusu gelir civardan
Bırak dimağıma leb-a leb dolsun

Çaycı yüreğinde gizli mi yara
Gün gelir yazar mı seni şüerâ
Sustukça sükûtun atıyor dara
Deminde sadece muhabbet olsun

Çaycı bardakların alıyor aklı
İçinde bilemem hangi dert yüklü
Suyla şekerinin aşkı mı saklı
Ağyâr sana bakıp saçını yolsun

Çaycı ab-ı hayat verdiğin sudur
Bilirim derdimin dermanı odur
Ateşin ateşle yunması bu dur
Ne gelirse cana deminden gelsin

Çaycı lisânımın yarısı yarım
Sen doldur içeyim azalsın zârım
Renginde belirsin iki göz nurum
Bilirim sevene her dem özelsin

Çaycı Makberî’yi deminden etme
Fikrinin çerâğı eminden etme
Asûmândan etme zeminden etme
Bırak ne gelirse çayından gelsin

______________Makberî