SIRLARIM
Dün gece yine resmini çizdiler semalara
Ve, ben küstüm tüm yıldızlara Tuttuğum dilekleri de boşa çıkartmışlardı zaten Sırlarımı heybeme geri doldurdum, yıldızlara rest çektim ben Sonra teselliyi bir sokak lambasında aradım Ve aydınlığıyla karanlığı birleştirdiği bir köşesinde çöktüm kaldım Şimdi bir yanım aydınlığa bir yanım karanlığa bakıyordu Anlayacağın sokak lambasının dibinde iki tane sırdaşım olmuştu Sırlarla dolu o heybemi açtım oracıkta Ve kalbimdeki herşeyi paylaştım o iki sırdaşla Sonra birkaç damla sır da gözümden süzülüvermiş Ben farketmemişim, o kirli sakallarımı yıkayıvermiş Ve bir gölge sezdim aydınlıktan yana Yanaştı… yanaştı… ve dikiliverdi başucumda Gözlerden akan sırlarımı görmüş olacakki iyimisiniz dedi boğuk bir sesle Anlayacağın, aydınlık sahip çıkamamıştı heybemden döktüklerime Heybemi ve döktüklerimi toparladım usulca Ve son bir sırdaş ümidiyle, kaybolduldum karanlıkta Murat BÜYÜK 12:02:2015 perşembe 17:35 |