Ey deşt-i Arab...Ey deşt-i Arab’dan saçılan sevgili şâh-nûr, Özlemle yanar bağrı,garip kaldı bu ümmet. Görmez mi semâlar bakıyor zulme durâdûr, Lutfeyle de göster bize ey sevgili,himmet. Himmetle de durmaz ise şiddetli zulûmet, Affeyle Nebî bâri aman gelse bi müddet, Şiddetle belâ hepsi de bir aynı ki sûret, Kurtulma günüm mahşere kalmışsa sabır et! Bilmem ki acep neyse sebeb bunlara pîşlik, Dünyâ sanırım etti zayıf kullara eşlik, Daldıkça bu dünyâya bakıp sandı ki hoşluk, Hoşlukla berâber büyümüş dinde ki boşluk! Çöllerde doğan ey yaşamın şûh-i cihânı, Nûr’un ile yaktınsa Medinende ki ân’ı, Kor eyle Cemâlinle ki duysun kişi şân’ı. Lutfeyle de artık onar ıssız bu virân’ı! Muhtaç sana dünyâ sana muhtaç gene ümmet, Bekletme nübevvet ile göster bize himmet, Bitsin ne olur gördüğümüz yetti zulûmet. Ey deşt-i Arabdan saçılan sevgili Ahmet!..(s.a.v.) Not: Vezin: mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün _ _ ./. _ _ ./. _ _ ./ . _ _ durâdûr:aralıksız pîş: ileri-ön |
Nûr’un ile yaktınsa Medinende ki ân’ı,
Kor eyle Cemâlinle ki duysun kişi şân’ı.
Lutfeyle de artık onar ıssız bu virân’ı!
Kalıbıyla,üslubuyla,muhtevasıyla başarılı bri çalışma,
Muhteva modern naat öeneği olun derin ve anlamlı kelimeler kullanılmıştır.
Tebrik,takdir ve selamlarımla...