ÇocukGül sen ağlarım yerine katran yarasıyla Gül ki yaşama sebebim olsun Sen dikenlerini en çok bana batır Gülüşün güne selam olsun çocuk Gül ki yıldızlar umuda yeşersin avuçlarında Kahpedir bazen yollar masumsa da yolcuları Dindirir öfkesini canında yorgun kurşunlar Kuşlar nasıl kanat çırpsın kirliyken mavi? Vur dudağın çürük kıskançlıklarını çığlığınla Ki azap duyayım vicdanıma leke diye çocuk Yorgunluğun terini silmiş mutluluk kuşağı Ve umut uyur beşiğinde elinde papatyalar Gün olur yatarsın su gibi yoluma Çekip gittiğinde benden evveli koynumdan Stranlar can çekişir nefes olmaya sende çocuk Yüreğim sellere teslim sen ellere mi yanarsın Ruhum tarumar ki cefa çektiğini mi sanırsın Şimdi yavan ekmek avında adımlarım kokuna Bir körpe bedende şeytan hep defterin dürer Aforoz yalancı ayetler izim sürer çocuk Ve yüz hatlarım asılıyken saç örgülerine Gülüşlerini sar uçurtmaya çocuk misali Sar ki rüzgâr çıtırdasın orta yerinden Senden ç/aldığı misketlerin sesi döküldüğünde Katran karası geceyi çınlatsın çocuk |