UÇURTMAŞimdi dokunsam sana köşelerinde bir kuytuda uykuya dalsam kızımla ne döşek isterim ne yastık saçlarını tarasak güneşin Haydi, uçur duygularımı takıp eteklerine bizi de al gökyüzüne Kızar mı ellerini tutan küçük kızım bulutlardan kapı açıp Sen i içine çeksek geçer mi çocukluğumun yarası Beni de sevindirir misin ardından baksak .../ Sen benim özlemimsin kızımın nazlı mavi uçurtması sar kanadınla taze baharı bulutlar dağılmasın küstürmesinler sakın rüzgarı öyle yalın ayak başı kabak aldırmadan aç karnıma hep seni isterdim ben Hiç çocuk oldun mu öptüler mi yüreğinden :) Biliyor musun Benim annem hep ağladı ben küçükken O’na ne Sen’den bahsedebildim ne arkadaşımın ağlayan bebeğinden daha fazlası olmadı evimizin alın teriyle karılmış baba ekmeğinden Neşenin ne olduğunu, ilk kez bugün anladım tutunca dünyayı tarayan ipini masumca kızım dokuz yaşlarında çocukluğumu aradım o elini tuttu , gülüşlerini izlerken , ben için için ağladım ... Kuyruğun sarkınırdı mağrurca yer yüzüne hep ardından bakardım ne zaman dokunsan tellere kapar gözümü ona kadar sayardım , sana yollar açardım Şimdi otuz yaşındayım , geri dönmek ne mümkün elini tutan, benim kızım gökyüzüne hayallerini ilmek ilmek ördüğün yırt istediğin yerinden patiskasını ben sararım açılan her bir bulut yarasını Titredi içimde hatıran yine doldu gözlerim, çocuklar, seninle dünyayı kucaklarken nasıl da alırdın benden beni Neden ağladığımı kimse sormaz sen uzaklaştıkça çocuk kalbimde kıyametler kopardı arkadaşların uçurtmalarını hep babaları yapardı Büyüdük, ne yapalım uçarken sen nazlı nazlı zamanda aktı gitti avuçlarımızdan ipin yeterse şimdi beni de al götür el sallarız anneme , çocukluğumdan ... Gülşah Gayret Tekirdağ _ |
uçarken sen nazlı nazlı
zamanda aktı gitti avuçlarımızdan
ipin yeterse şimdi beni de al götür
el sallarız anneme , çocukluğumdan ...
Hüzün dolu bu duygu yüklü şiiriniz hüzünlendirdi okurken. Yüreğinize sağlık....