ÖZGECAN…Şiirin hikayesini görmek için tıklayın İnsanlıktan çıkmaktayız günbegün
Gelecek günlerde, karanlıklara gebe gidişat Öyle böyle değil, hızla yol alıyoruz Öz kızım olsaydın bunca yanardım Gözlerimden çağlar kalpten kanardım Önü alınamaz öfke dolardım Emsalsiz çiçektin gülün özünden Ziyan olup gittin puştun yüzünden Kutsal emanettin kalbi olana Yüreğinde şefkat sevgi bulana İnsan diye doğup insan kalana Ümitsiz kaldığın yollar perişan Kadere isyankar kullar perişan Sen ilk değilsin ki son olmayacak Bu namussuz gidiş son bulmayacak Belki, insanlıktan iz kalmayacak Meydana çıkınca itin kuduzu Kalmadı dünyanın lezzeti tuzu Belli gülüşünden bir “ÖZGE” “CAN” sın Annene babana takatsin cansın Seni katledenler ateşte yansın Yok olsun vahşetin dünyadan resmi Silinsin kütükten ünvanı ismi 15.02.2015 |