İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. w. somerset maugham
zamanda1yolcu
zamanda1yolcu

İNSAN

Yorum

İNSAN

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1011

Okunma

İNSAN

İNSAN

Kendini bir boşlukta buldu insan
Yedi kat yer ile yedi kat arş arasında
Açınca gözlerini bir güleryüz karşıladı onu
Bir sıcak el ve bir tatlı tebessüm
Merhametin yüzde biri olan bir şefkat hissi, yani anne sevgisi
Ta Havva anamızdan bu güne dek hep böyle süregeldi

Sonra gülmeyi öğrendi insan sonra da hecelemeyi
Ya o ilk anne deyişi sonsuz bir heyecandı
Önce emekledi sonra yürüdü
Ardından koştu insan nereye koştuğunu bilmeden

Hayatın oyun olmadığını anladı önce, sustu
Ardından dökülüverdi iki yanağından iki masum gözyaşı
Adeta doğduğu anı yâd ediyordu
Ve yıllar bir bir söndürürken umutları
İçinde bir boşluk buldu insan
Bu güne dek hiç ama hiç dolmayan
Neydi bu boşluk, ne kadar derindi ve ne kadar dipsiz?

Ve bir korku ve bir heyecan, aradı sordu insan
Nedir bu boşluk, nedir bu yıllarca dolmayan
Aşk mıydı bu yoksa
Bir kul serabı yakamoza duyulan
Ve bir kor alevdi bu, ta ezelden ebede uzanan

Aradı sordu insan, velhasıl sonunda imanı buldu
Önce Allah ı tanıdı sonra resulü Muhammed Mustafa’yı

"Ona binlerce kez selātü selam olsun"

Ve bir camii önünde durdu insan, sonra yürüdü
Bir ses geldi minareden durakladı önce, sustu
Namaza davetti bu kapıya doğru koştu hızlıca
Ve daldı içeriye birden
Hakk’a olan o yüce aşkı gördü

Ve müthiş bir heyecan buldu tutuştu
Bir kibrit çöpü düştü gönül dağlarına
Yandı söndü insan, alev oldu kül oldu
Ve ilahi bir cümle kondu iki dudak arasına

"Lailahe illallah muhammeden resulullah"

Çalkalandı yer ve gök eğildi dağlar taşlar
Bu ne yüce adalettir, bu ne sükût Sübhan Allah
Secdeye vardı insan arşa yükseldi bütün dualar

Bu nasıl bir aşktır ey fani dünyada misli görülmemiş
Kalpler böyle bir huzuru diller böyle bir zikri bilmemiş
Zengin fakir aynı safta ne bir gurur ne de kibir var
Elhamdülillah doğru yolu buldu insan İslâm’da mutluluk var

Mümin oldu önce, kardeş oldu el ele gönül gönüle
Gururu nefreti yendi insan aşk ile sevgi ile
Birlik oldu sonra, can cana omuz omuza durdu
Velhasıl insan oldu insan doğru yolu buldu

Ve bir hazan mevsiminde yaprak misali soldu benzi
Bir yumdu bir açtı ki gözünü tükenmiş koca ömür usul usul
Çizgiler belirmiş yüzünde ağrılar ardı sıra o yaşlı bedeninde
Ve bu âlemden göçtü insan, ilahi bir ayetin müthiş gerçeğiyle

"İnna lillahi ve inna ileyhi raciun"

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
İnsan Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz İnsan şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İNSAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL