Özge Can
Saçlarımın kahvesi,
Gülüşlerimin çocuksu hevesleri vardı. Güzeldim, güzel bile ölemedim. Ben sadece evime gidiyordum... Kadındım. Baharımda yakıldım... Korkularım vardı. Gölgemden bile korktuğum zamanlarım... Çünkü kadındım; Kaybetmeye her zaman yakındım... Bu dünyaya fazla ağırdım. Çünkü güzel gülüyordum... Kadındım, Ölümün bile güzelini hak etmiyordum... |