hülya demiralyarınımdır, vefadır bütün sarılışların, yarın bile yar’a gidermiş… yarın dahi "yar"ın. yarından geçmek yar’dan da geçmekmiş! sürdün ya beni imgenin çıkmazına. defnettin ya şu huysuz nefesimi; peşkeş çektin sesimi yalnızlığıma… nesnel gerçekliğinde yıkandığım patikalardan da gittin… gelinciğim! talan ettin benim canım kalabalığımı. saçıldı ortalığa cümle mısralar… sen orda nur içinde kaldın. benim burda buram buram sanrılarım… yumdun ya gözlerimi usumdaki varlığına. canımın canında buğulandım! yaşamaya bile üşüdü sensizliğim… mademki tırnakladığım, bir tutam toprağım… hülyanın demir aldığı o yerde; anlamına bıçaklanayım… Hidayet DAL/Can Sokağı Lambaları 19.02.08 |
bir tutam toprağım…
hülya’nın demir aldığı yerde
anlamına bıçaklanayım.
MÜKEMMEL BİTİMLE BULUŞLAR GÖRDÜM........
BAŞARILAR SEVGİLERİMLE