Döndüm adın batsınDöndüm 1 Bir köşeye bırakılmış paslanıp çürümüş eleğe döndüm örnek alıp dünyadan katıldım semaya kendi payıma döndüm döndüm kendime döndüm deli bir tay mıydım seni tanıdığımda ürküttün beni yakılmış bir ormanın renkli Anka kuşuydum küle döndüm baraj tuttum kederlerimden buz tutmuş göle döndüm adın batsın her yönü kıble bildim çevremde döndüm bayramlar kuşanmıştım ak duvağım gelin telimle gücüm yettiğince gücüm yettiğince tuttum seni tepemde ben yaşam sen başıma doğan hilal ol diye kendi elimle şımarttım seni koyamadım hiç bir yere sevmiştim be zalim beklemiştim be şimdi nicedir diye halim hiç sorma adın batsın mum gibi ışığımı kendimden esirgeyip seni aydınlatmaktı masanda sana ışık olmak için sana aşıktım ya hani sen: ’seni sevda çiçeğim tac-ı serim’ derdin de başka şey demezdin soldurdun o sevda çiçeğini şimdi ihmal suyunda büyüttüğün kaktüslere bak da ağla adın batsın 29/Mayıs/2012/Salı/Bodrum Yüksel Nimet Apel |
bir "adı batsın"da benden
falan feşmekan tarihindeki bir zalime...
çok güzeldi sevgili ablacığım
sevgimle