bir aşkın günlüğübir aşk hikayesi alır götürür beni uzak zamanların isli günlüklerine bir varmış bir yokmuş diyormuşum ve bu hikayede en önemli karakter benmişim mazgal altında kalan dehlizlerin buruşmuş sayfalarını karıştırıyorum imlası platonik kurulan cümleler sessizce, biri görmesin diye sayfalara döktüğüm sağanak yağmurlar ve bir bakışa,sıcak gülümsemeye çizdiğim umutlar. Umutlar diyorum bu hikayede belki de en çok işlemiş olduğum konu ki herhangi bir sınırı yoktu bunun tıpkı dalgalar gibi coştuğum anlardı şimdi bu anlardan geriye buruk bir tat kalıyor içimde keşke diyorum, sayfalara geriye dönmek diye bir şey olsaydı. şubat(2015) |