Tanrılar KoğuşuBelki elin elime değmeden El/vedasız bir gidiş y/aşarız Nefesi tükenmiş tanrılar gibi Göçüp gideriz bu diyardan Bu alışılmış sevdadan. Belki küfürlerinden bir tükürük bile kalmaz yüzüme. Gök tanrısı EA bir yağmur döktürür gözlerinden Ve Eros dolu yağdırır işgal edilmiş yaramıza Hiçbir tanrı merhem süremez hüznümüze. Proton ve elektronlar birbirine kavuştu Sana ait ne varsa yok oldu Seni yoktan var etmeye kalkıştım Ne sen var olabildin Ne ben yok olabildim Şansımız varsa Omzumda ikamet eden melekler bize şiir yazar... Hafiften bir bilur çalar amansız bir nazardın gözlerime Belki kızarsın , ama seni çok özlüyorum. Ve hesapsızdın tenime bir azar Bir azar Afedersiniz ! Şiir yazmak günah miydi? Cehennem misali yokluğuna terk edildim Allah aşkına gözlerini kapatma Sönük kalmasın hayallerim. Belki aynı toprakta toprak bile olamayacağız... Tanrıların koğuşuna düştüm Hava su ve toprak Ve diğer tüm tanrılar kızgınlığına Oysa sendeki tanrısızlığa kırgındım Kimsesizler kim/sesizi Artık bende sizler gibiyim Öksüz ve yalnız. .. Beşinci bir element daha buldum Daha’nın içinde seni sordum Sende bir sevdayı buldum Sevdada kendimle yüzleştim Bulmaca’da mahkumluğum saklıdır Bütün tanrılar firar etti Ve bütün elementler dağıldı Sevda bana kaldı Ben tanrılar koğuşunda yalnız Tanrılar birbirine muhtaç Ve birbirinden habersizdi... Bütün tanrılar bana ağlıyordu Biri hariç. .. Tanrılar birer birer yıkılıyordu Yokluğun cehennem azabı Yokluğun kıyametin ilk sancısı Her sancıda yokluğunu çektim Her azapta çaresizliğimi gizledim Gundîno werin hawara min Derdeke bêderman ez girtim Çi êş û elem hebin Çi serma û nexweşî hebin Hemo ketîye ser singêmin Çîka evinê di nêva serêmin Xwedê zani ez çikas gunehkarim Eşq û evînê de neguhdarim Bila herkes bizane ku Ez heta imanê evindarim Çibkim çinekim ez nizanim Çima tu jimin dur ketî Ez ji qedema ketim Heta mirin jî ji min tirsa Lê ez halê xwe digirîyam |
Alkışlıyorum güçlü kalemi
Yüreğine sağlık
_______________________________________Saygılar selamlar