Rüveyda Mahreçli Rüya
Bir yusufçuk kuşunun hayalinden çıktın sen.
Her hâlin aşka dair efsanevi bir desen. Züleyha ikliminden Leyla’nın mevsiminden. Berrak gamzelerinle su misal akıp gelsen. Semerkant semasında ışıl ışıl bir yıldız. Bin bir gece masalı sen olmayınca ıssız. Adı gül dibaceli güle emsal eşsiz kız. Sen tebessüm etmezsen yıldızlar kalır yalnız. Üveyikler üşürken buz tutar hayallerim. Turnaların hayali bulutlara karışır. Zarafetin ve rengin açılan goncada im. Sana erişmek için cümle güller yarışır. Rüveyda rüyalara düşen çiy gecelerde. Adını söyler iken gül tüter hecelerde. Eşin menendin yoktur dünyevi ecelerde. Karanfil çay demiyle birdir imecelerde. Nahifliğe imgesin bedeninle adınla. İnce belli cerenler hep bu yüzden kıskanır. Mestane ediyorsun bir nebzecik yadınla. Bu demde bizi gören mecnun dirildi sanır. Gün ışır dildesin sen gönüldesin her daim. Billurdan kelimeler sende somutlaşan im. Senden uzakta geçti böyle sensiz kaç mevsim. Her yanım kırık dökük sana özlemim kaim. Ankara,27.01.2015 İ.K |