Yurdumda sürdüler beni
pür neşemden vatanından dışlandım
katran gibi kazanlarda haşlandım kor kuyularda kafamda taşlandım doğru konuştum tak vurdular beni yetmedi yurdumdan sürdüler beni hain dediler gözden düşürdüler kaleş dediler dile düşürdüler kuyumu eşip dibe düşürdüler doğru konuştum tak vurdular beni yetmedi yurdumdan sürdüler beni sahnede linçe kalkıştılar beni densizlere peşkeş çektiler beni hayin diye manşet ettiler beni doğru konuştum tak vurdular beni yetmedi yurdumdan sürdüler beni göğsüme sıktılar mavzer kurşunu mesken ettiler paris yokuşunu saldılar gönlüme dert baykuşunu doğru konuştum tak vurdular beni yetmedi yurdumdan sürdüler beni aldılar elimde nem var nem yoksa kolum çolak kaldı ayağım aksa ah dediler birde gözü kör olsa doğru konuştum tak vurdular beni yetmedi yurdumdan sürdüler beni anamı atamı bıraktım gittim çocuğum eşimi bıraktım gittim vatanım toprağım bıraktım gittim yaban elde azrail vurdu beni yetmedi mahşere sürdüler beni Mehmet Kılıçel Ahmet Kaya Anısına yazdığım şiir mekanı cennet olsun |
Kürtlerin ortak bir kaderi sürgünde geçen bir yaşantı ülkesiz bırakılıp vatan haini ilan edilmesi.
Çok konuştum galiba.
Sağlıcakla şiirle şuurla kalın. ..