ZALİMLER HEP PUSUDA
Tek silahı kalemini, ülkesinin bağımsızlığına adamış, vatansever, araştırmacı gazeteci Uğur Mumcu’nun anısına.
ZALİMLER HEP PUSUDA "Bir pazar sabahıydı Ankara kar altında" Kar altındaydı Ankara Beyaz, aydınlık Hep pusudaydı zalimler Yüzleri kapkara Beyinleri karanlık Bitmedi yıllar boyunca Ucuz can pazarı Vuruldu kahpece bu ülkenin aydınları Gazetecileri, bilim adamları Batırıldı, karartıldı yaz güneşleri Kalemleri düştü ellerinden Hiç yaklaşmadı yanlarına Bu zalimlerin Merhamet, insanlık Karardı birden Ankara’nın kar beyazlığı Çevirince kontağı Saplandı şarapnel parçaları ciğerine Artık yoktu sol elindeki kalemi Bir tarafta kırık gözlüğü Bir tarafta vatan sevgisiyle çarpan Korkulara pabuç bırakmayan Yüreği Hatıra kaldı Bize "Uğurlar olsun, Uğurlar olsun Hüzünlü bulutlar yoldaşın olsun Bir keskin kalem, bir kırık gözlük Yürekli yiğitlere hatıran olsun" Dinlerken her seferinde Bu türküyü Bu ağıdı Ağlarım Soyanları, çalıp çırpanları İnsanları kutsallarıyla Kömürle, makarnayla Kandıranları Gördükçe O yiğitlere Yanarım |
Selamlarımla, hürmetlerimle sayın hocam...