İNSAN VE ÇAĞ
Rengi renklerine boyadılar
Neyse zayıflığı insanın Orasından tutup vurdular yere Tezatlaşan gazeteler ekranlar net göstermeyen pusula Çivilendi şartlanma Yaşayamama Yaşamdan kaçış Dar alanda şiirleşme Bir tür inziva Alkol kumar top pop Özenti hayelin çerezi Piyangoda bireysel dönüşümlü umut Bu yüzyıl çatladı aynasında Kiralık ilanlı bakışlara kurulmuş uçurum Hissi paslanmış beden Ki ezelden arayış kendi telaşında Avaredir beyhudedir kurguya sitem Söyletmeyin Bilmeyeniniz mi var Vazgeçmeyin yanlarınızdan Akıl ve alfabe davacı sizden Beni de indirin çıkardığınız yalnızlıktan Yansızsa da bıkmak kabuldür yan Sabır sırtımızı dayadığımız dağ Ve yanlıştır yalandır sabrı vuran. Kimce neden Denkleşmiyor hayel ve yaşam Ben söyleyeyim Tesadüfü rastgelesi yoksa evrenin Ve yeti oluşturmuyorsa içimizde olmayan Doğrultu buysa Dünyayı aşıyorsa hayel yapımız Ve ölmüyorsa zaman Ölüm öldü demektir Ara ki bulasın Dünyada kalan beden Ruhla devam Zaman doru atımız bizim Tutalım elini Mahsenleşen yaşamda demlenmiş sükunun Söz yakayım aydınlansın karanlık Mısra sarayım acına Yetireyim yetersizliği Kana sevinsin damar Eskimeyen eski antik sevdamızı kıskansın çağ |
Geniş kapsamlı bir şiirdi, hem çağını sorgulamış hem sevdasını..yine derin felsefi dokunuşlarıyla farkını farkettiren nadide, düşündüren bir eser daha okudum yetkin kaleminizden.Var olun sayın hocam.Teşekkürler paylaşım için.Selam ve saygılarımla.