Ehl-i Sünnet'in Arslanına
İhsan Şenocak Hocam’a ithaf
Ah kim bilir kaç zaman, gelir diye bekledim Sonra bir çocuk gibi, peşinde emekledim Bir Mevlit Kandili’ydi, sohbet ederken gördüm Say ki seni bilmeden, İslâma bakar kördüm ... Sessiz bir sükût ânı, selâmınla ürperdi Bize artık zamanlar, gece değil seherdi Şehir şehir dolaşır, ülke ülke gezersin Nerde sefih gürûh var, kafasından ezersin Küfür mevzilerine, korkusuzca atıldın Sen İhsan Hocam Resûl ordusuna katıldın Taşıdığın vizyonu, bilir İslâm âlemi Aksiyoner ruhunla, unuturuz elemi Hakk adını yüceltmek, senin dilinde başka Seni dinledikçe âh aşka geliriz aşka Mahzun olamayız biz bilirim ’’dik dur’’ dersin Sen emsâlsiz dâvada, iman yüklü nefersin ‘Şen’lenir ‘Ocak’lar hey, o yüzden ‘İhsan’ adı O Osmanlı mirası, Anadolu evladı Meramı Büyük Doğu, Kur’an, Sünnet yasası Ìslâmdan taviz vermez, büyük ilim tarlası Dilinde Necip Fâzıl, ufkunda ‘Yalnız İslâm’ Hocamı tanıdım ben, işte budur vesselâm! Ocak/2015 F. Selçuk Soylu |