AĞLAYAN ÇOCUK...Annen var, baban var; neden ağlarsın? Önüne gelene küsme sen çocuk. Görünen o; yaşın yaşın çağlarsın, Arkandan uzanan o el sıcacık. Nice yalnızlar var pek bilmediğin, Sil gözyaşlarını koş, oyna sen de. Ömür uzun, var nice görmediğin; Uzat ellerini, coş, kayna sen de. Her kışın baharı, yazı da vardır, Gelecek günlerde sen de gülersin. Sanma her ağlayış ömür kadardır; Zaman gelir muradına erersin. Sevgiyle yaşanan günler tez geçer, Bilgiyle donan ve iyiye yönel. Mantık güzelleşir, doğruyu seçer; Doğrunun yolundan iyiler geçer. Sen bunu unutma, haydi kalk yerden, Bak el sallıyorlar annenle, baban. Kurtul artık düştüğün o kederden, Mutlulukla dolsun, gayretin, çaban... 29.ll.2024 Fatih-İST. Enver Özçağlayan |
Çocuklarımız...
Eşleşen hüzün ve dünyada dinmeyen zulüm.
Bir toplum yarası bir gerçek ve sözcüklerin reveransında saklı iken umut ve sevgi
Asla yaş dökmesin hiç bir çocuk süregelen katliamlar ve de hayatını yitiren binlerce on binlerce masum insan ve çocuk
Bu bağlamda sizi tebrik ederim değerli hocam
Dilerim ki yeni yıl pek çok güzelliği bir arada sunar ve dilerim ki geçen yılların acısını çıkarırız
En içten selam sevgimle sevgili büyüğüm
MUTLU YILLAR DİLERİM