Kime ne anlam yükledikse saklı kaldı içimizde
Utancımı kaldırıp attığımda karşımdaki ben gülümsedi bana
Üzüldüklerim de oldu ama kırıldığım anda her şeyi bırakıp gidesim başka
Sessiz doğan güneşe benzettik yaşamı .. ay saklı kaldı gecede
Günleri ezip geçtik hancer gibi dağlasada ciğeri

Ne anlam yükledikse saklı kaldı içimizde
Yaşamaya unutmayı da ekledik ….
Sonra dönüp baktık hatırlanan saklı kalan anılar olmadı…
Saklı kalan hüzünlerde yoktu artık çarşaf gibi serildi yeryüzüne
Bulutlar topladık saklı kalan limanlarda
Ay ışığında aradık hasret kaldıklarımızı
Sonra çelişkiye dönüştü yaşam…
Güneşi bekleyen dallar kurudu zamanla.
Ay ışıgında tutsak kaldı hatırlananlar…
Unuttuklarımız yazdıklarımızdan çoktu işte o zaman

Kime ne anlam yükledikse saklı kaldı içimizde
Gurur pişmanlık ve kaybediş aldı yürüdü çevremizde
Ay gibi güneş gibi ….
Unuttuk , unuttuklarımızla sakladıklarımızı…
Sonraaa çelişki oldu …
Şüpheli bakışlarım yoktu benim o zamanlar
İçimdeki hasret arttıkca çoğalan yer edinen şüphe dağladı ciğerimizi…
Oysa hani gün ışığındaydı veya gecedeydi sevgiliye duyulan özlem
Özlediklerimizi de unutturdu ya yaşadıklarımız…
Gizli küçük yara kaldı yarınlara adını bile koyamadığımız…

21:03