bilmiyorsun
Bilmiyorsun
seni sevmek kendimden nefret etmeme eşdeğer dokunulmaz bir yanın var müstesna. iklimlerin soğuk olduğu zamandan kalma vurgun düşer yüreğime kıyamam sus bilmiyorsun hayata nefretim depreşti kurtçuklar damarlarıma saldırmış nedense sol yanım ürperiyor. odacıkların ardına ismini buyur etmişim ya yetmiyor sen gün ile güzelleşirken karanlıklara suretini yalvarıyorum. Anason kokusunda kokunu alıyorum, tadında tadını biran dünya duruyor ben dönüyorum bilmiyorsun bir duruyorum bir dönüyorum. hangi dönemecin ardındasın hangi zamana saklandın bir bilsem bilmiyorsun sensiz uyuyamadığımı anılarımda saklandığın yerden uzatsanda ellerini tutamıyorum seni sevmek kendimden nefret etmeme eşdeğer sen,sensizliği bilmiyorsun. |
eğer bilseydi onsuzluğun ne olduğunu inanın kendinden utanırdı
saygılar kaleminiz daim olsun