KIRILSIN KALEMHak adalet diyerek sürüldüm yıllar yılı Ezilen yerden kalkıp sırtıma kurşun sıktı Adalet bakıp durdu kıpırdamadı kılı Uğraş verdiğim ülkü hep ardım sıra baktı Ne geçti ki elime herkese soruyorum Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum. Dostum dedim el verdim ilk gördüğüne sattı Arkamdan dalga geçti keriz yerine koydu Ben pislikten çıkardım o yine gidip yattı Anladım ki sırtlandı kendi kanında doydu Bilmem ki ben ne diye kendimi yoruyorum Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum. Şiir gönül işiydi yazdım gönlümü döktüm Kıskanan bazı gözler yerden yerlere vurdu Bıkmadım kalem ile gözden nazarı söktüm Ama içe işlemiş söktüğüm yerde durdu Hala yazan elimi ne diye koruyorum Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum. Artık yazmayacağım içerim çürüse de Mutlu olsun diyorum kendini bir halt sanan Bu devran böyle gelmiş böyle de yürüse de Düzelir zannetmeyin var mı hala inanan Önümde kalem kağıt saati kuruyorum Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum. Gönlümün iplerini boğazıma doladım Ayağımın altında tabure beni bekler Gözümden akan yaşı avuçla yakaladım Dostum dediğim gelsin sırtımdan o itekler Şiir yazan yüreği elimle vuruyorum Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum. Ayvazım DENİZ |
Hak adalet diyerek sürüldüm yıllar yılı
Ezilen yerden kalkıp sırtıma kurşun sıktı
Adalet bakıp durdu kıpırdamadı kılı
Uğraş verdiğim ülkü hep ardım sıra baktı
Ne geçti ki elime herkese soruyorum
Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum.
Dostum dedim el verdim ilk gördüğüne sattı
Arkamdan dalga geçti keriz yerine koydu
Ben pislikten çıkardım o yine gidip yattı
Anladım ki sırtlandı kendi kanında doydu
Bilmem ki ben ne diye kendimi yoruyorum
Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum.
Şiir gönül işiydi yazdım gönlümü döktüm
Kıskanan bazı gözler yerden yerlere vurdu
Bıkmadım kalem ile gözden nazarı söktüm
Ama içe işlemiş söktüğüm yerde durdu
Hala yazan elimi ne diye koruyorum
Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum.
Artık yazmayacağım içerim çürüse de
Mutlu olsun diyorum kendini bir halt sanan
Bu devran böyle gelmiş böyle de yürüse de
Düzelir zannetmeyin var mı hala inanan
Önümde kalem kağıt saati kuruyorum
Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum.
Gönlümün iplerini boğazıma doladım
Ayağımın altında tabure beni bekler
Gözümden akan yaşı avuçla yakaladım
Dostum dediğim gelsin sırtımdan o itekler
Şiir yazan yüreği elimle vuruyorum
Sıdkım sıyrıldı artık kalemi kırıyorum.
Ayvazım DENİZ
Şair yılmaz, her ne türlü zorluk olursa olsun mücadele etmek mecburiyetindedir, gerçek şair bunun bilincinde olmalı, bıkkınlık, vazgeçmek, haksızlıklarla mücadele etmemek yanlıştır.Bu ülkenin her zamandan fazla hakkı hukuku koruyan doğrunun ve ezilenin yanında olan şairlere ihtiyacı var, evet bu görev bizim.Korkmadan ve bıkmadan ve sabırla okuyanları uyarıcağız.Zira ülkemizin bekası aydınlarımızın uyarısına bağlı.
Puanım tam.Yunusun diyarından selamlar.