dağların ardından gün’ eş doğdu ya beyaz tenimin altındaki kavruk yüzüme işte o an anladım ben yaşıyorum!
usunu yitirmiş bir martı gibi simidin yanında çay arıyorum ve doğasını unutmuş bir rüzgar gibi usul usul yalıyorum cama düşen yağmur tanelerini
koca bir yüreğim var aziz! ne kadar b’ölsem o kadar çoğalıyor sevgiyi damıtırken dilimde gönlüm pervane sevgisizlere ölüme meydanlar okuyor her birinde ayrı bir biçimde
aşk diyorum aziz! mesela bir çiçeğe, bir böceğe hayranlıkla izlemek onu dokunmaya kıyamadan ve aşklanmak tepeden tırnağa yaşamla ölüm arasındaki o kısacık mesafede
biliyor musun aziz? bütün atların sevdaları terkisinde oysa benim gönlümde deli bir kısrak gibi şahlanışım hayata işte bundandır be aziz bundandır işte!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Usunu Yitirmiş Bir Martı Şaha Kalkarsa!.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Usunu Yitirmiş Bir Martı Şaha Kalkarsa!.. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.