Arkadaş
Biterken çocukluk,başladı hayat,
Bize biçilen değerler bile bayat, Na talih güzeldi,nede bizim baht, Her geçen gün diğerinden kötü,arkadaş.. Bütün hayallerimiz asılı durdu arşatan, Sürünmek varmış bu çocuk yaşatan, Geldik Kars,Mardin,Urfa,Maraş’tan, Hayaller memelekette kaldı arkadaş, Hayat biliğimiz iş,güç ve çile İnasan hileyelemi doğmuş bilmem ne, Beze sarılırsın gelirken,gidince kefenle, Hayat göz açıp kapayınca bitermiş arkaş, Selvi boya yeşil gözlere aldandık, Nedense her giden için biz yandık, Dost diye sokulan herkese inandık, Sevdalar dostlukkarda sahteymiş arkadaş, Bizler faniyiz baki olan Allah, Aldığımız nefese şükür de walla, Haktan gelen,herşeye eywallah, Topraktan ötesi yalanmış be arkadaş, Mehmet Kılıçel 16/07/1999 |
Şimdi herşey kirlendi
pamuk gibi bebek tenleri yara izleriyle süslendi
eskidik galiba
tebrıkler şiire ve şair e