Hatıralar dolaştıkça ruhlarda ılık bir rüzgar gibi
Maziye dayanır olur yoklayıp içini dışını kaplar
Siyah bir perde çeker göze sanki dener gibi
Anımsatır yüreğin ezikliğini soğuk kışını
Titreyen bedenin maruz kalır haksızlığa uğrayınca
Sitemler dökülüverir dilinden haberin olmaz
Sanki çölde susuz kalmışsın , ağzın dilin kurur
Soruların cevapsızdır yanıtlarını bulamayınca


Etrafında Allah’ın kulu olmazsa dinleyecek
Yinede kendine de olsa konuşur insan rahatlamak için
Döker kinini öfkesini fayda bekler inleyerek
Kulağının duyması yeterlidir konuşması için
Bazende yaşadığı güzel anıları hayal eder
Gözleri öyle bir dalar ki saatlerce aynı noktaya bakar durur
Gülümser mimikleri değişir mutlu eder kendini
Önemli olan ona var olduğunu hissettirmesi değil mi ?


Yaşamış görmüş tek tek yazılmış beynine
Aklından çıkartamamış saklamış sır gibi
Simdi de dökmesi gerektiği için dökmeli derinden
Kendine de olsa bir faydası olmalı yaşanmışların
Silinmeden korunması gerekmez mi tatlı anıların ?


Kirli bir mendil gibi atılırsa ne anlamı kalır ki
Yıllarca iz bırakan mazisi söz konusu olandır
Hüzünlü de olacak ,tatlı tebessüm de taşıyacak
Sevgi de olacak, darbe yediği anılar da içinde
Mutluluğu için iyileri ayıklayıp güzel hayaller kuracak
Kötüleri ise kara kaplı defterinde ömrünce saklayacak
Sadece kendisi okuyacak, kimsenin ruhu bile duymadan


Kendinin canı yanacak bunu kimse bilmeyecek
Anıları hatıra gibi saklandıkça değerli olacak hayatında
Arasında acılarda olsa mutlu anıları silinmeyecek
Yüreğini ferahlatması için yanından ayırmadan
Bazıları beyninde ,bazıları kalbinde duracak
Bazıları ise karanlık gizemli sır olarak kalacak


NESRİN ÖNEM DEMİR
06 01 2015
BURSA