...DEĞİŞEMESSİN...
Bir köşeye sıkışıp kaldı duygularım.
Ne azad edebiliyorum sonsuzluğa. Nede onsuz olabiliyorum. Duygusuz yaşanmaz ki benim bildiğim. Şöyle bir,derin nefes al diyorum kendime. Bırak duygularını bir teraziye. Tartsın yaşamını ağırlığınca. Elesin bir bir hüzünlerini. Sana acı veren her ne olursa. Bırak akışına diyorum herşeyi Zaten yaşanmıyormu payına düşen ne varsa. Sen yinede sen gibi, Sar sarmala duygularını. Biliyorsun ya sende kendini. Olamazsın,ki onsuz. Bu sensin işte. Değiştiremeyeceğin sen. Yapamassın,yaşayamassın. Asla olamazsın,duyarsız,ve de duygusuz... GÜLSEREN MORKAN |