Uzayda yaşar olduk
*
Dünya dar geldi göze , saklandık bulutlara Uzay da yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden Rahat bulduk orayı ram olduk umutlara Uzay da yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden * Bu bir aymazlık değil sanırım gider hoşa Ben rahat edeyim de, sen ne yaşarsan yaşa Öl istersen sen or da, gelemem koşa, koşa Uzay da yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden * İnsanlık boy atıyor adım adım ileri Bilmemki nasıl olur çok koşunca halleri Her kez çekti perdeyi kapattılar tülleri Uzay da yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden * İdare, çıra, lamba yakarken mi mutluyduk? Gelecek vad edilir biraz da umutluyduk Hedef olmasa bile, biz bize kayıtlıydık Uzay da yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden * Doğal gaz kombi yoktu sıcacıktı evimiz Konu komşu toplanır demlenirdi çayımız Güle güle yaşardık güzeldi gün,ay’ımız Uzayda yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden * Çamaşırla bulaşık girse de makineye Hep den alışır olduk bin türlü bahaneye Korkar olduk dostlara halimiz şu demeye Uzay da yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden * Leylican’ım bu düzen bilmem nasıl olacak İnsan aradığını uzaydamı bulacak? Bir gün ordakiler de başımıza dolacak Uzay da yaşar olduk, çıt çıkmıyor kimseden * Leylican & Leyla Yıldırım. |
Açılarak gözler önüne serilme gayreti yüklü mısralardı.
Kaybettiğimiz değerler,
"Kalabalıklar içinde yalnızlıklar"
Hasılı geleneğin kaybolmaya yüz tutan
Çağdaşlık adına katledilen değerlerimiz
Tebrik ederim.