TAŞLAMA
Düzdüm diye kafiye şair sandın sen beni.
Belagatin ilminde mahir sandın sen beni. Edepten nakıs iken edip saydın sen beni. O zaman söyler misin peki kimdir Fuzuli? Kaç sahife düşersin iki satır beyitti. Ederken şerh dökersin anda ecel terleri. Sonra döner durursun yok eskiymiş yok yeni. İdrakin yetmeyince ey anlayış fakiri! Ona zır cahil dersin, bana usta şair mi. Bilmediğin çalgıda bana yerim dar dersin. Bildiğin de pek yok ya bilmezlikten gelirsin. Farz et ki ben bir gülüm sen de Yunus Emre’sin. Tarif et bana beni tıpkı bir Yunus gibi. Böylece beyan olsun sendeki şiir zevki. Muhsin Kerem YILMAZ |